Van Invercargil naar Te Anau
Blijf op de hoogte en volg isabelle
28 December 2017 | Nieuw Zeeland, Te Anau
Vandaag niet zoveel tussenstops. We rijden eerst naar Bluff, het zuidelijkste punt van het Zuidereiland (al is dat relatief: je mag Stewart Island niet tot het Zuidereiland meerekenen), waar we de obligatoire foto bij de Stirling Point signpost (wegwijzer) nemen. Als ik het goed voor heb, hebben we vorige keer op het Noordereiland net zo’n foto gemaakt van het meest noordelijke punt, dus wel leuk om mee te nemen.
We beslissen verder te rijden langs de kust, hopend dat de “scenic route” nog wat mooie zichten oplevert. We stoppen bij Monkey Island, dat enkel een eiland is bij hoogtij, maar bij laagtij gewoon een rots waar je vanop het strand naartoe wandelt en via een trap opklimt (we hadden geluk en konden dit doen). Speciaal is ook dat er “freedom camping” is, wat zoveel betekent dat wildkamperen is toegestaan, en blijkbaar ook dat je gewoon met je auto op het strand mag rijden. Even verder stopten we bij McKracken’s Rest, met een gelijkaardige wegwijzer als in Bluff.
Het laatste uur van onze trip zien we in de verte voor het eerst het hooggebergte. De fjorden bevinden zich tussen deze steile bergen. Bij de laatste foto’s vind je een zicht vanuit ons motel, op Lake Te Anau. We hadden graag deze namiddag nog een boottocht op het meer gedaan om de glimwormgrotten van Te Anau te gaan bezoeken, maar alle excursies waren reeds vol geboekt. Wij denken door Aziaten, want daar zien we er hier veel van (in hele bussen).
We beslissen dan maar om boodschappen te doen en iets te koken. We kopen super lekkere worsten, maken er een zalige puree bij (inmiddels weten we dat we aardappelen met rode schil moeten kopen) en een slaatje en eten dit buiten op in de zon, met onze voeten in het gras!
We beslissen verder te rijden langs de kust, hopend dat de “scenic route” nog wat mooie zichten oplevert. We stoppen bij Monkey Island, dat enkel een eiland is bij hoogtij, maar bij laagtij gewoon een rots waar je vanop het strand naartoe wandelt en via een trap opklimt (we hadden geluk en konden dit doen). Speciaal is ook dat er “freedom camping” is, wat zoveel betekent dat wildkamperen is toegestaan, en blijkbaar ook dat je gewoon met je auto op het strand mag rijden. Even verder stopten we bij McKracken’s Rest, met een gelijkaardige wegwijzer als in Bluff.
Het laatste uur van onze trip zien we in de verte voor het eerst het hooggebergte. De fjorden bevinden zich tussen deze steile bergen. Bij de laatste foto’s vind je een zicht vanuit ons motel, op Lake Te Anau. We hadden graag deze namiddag nog een boottocht op het meer gedaan om de glimwormgrotten van Te Anau te gaan bezoeken, maar alle excursies waren reeds vol geboekt. Wij denken door Aziaten, want daar zien we er hier veel van (in hele bussen).
We beslissen dan maar om boodschappen te doen en iets te koken. We kopen super lekkere worsten, maken er een zalige puree bij (inmiddels weten we dat we aardappelen met rode schil moeten kopen) en een slaatje en eten dit buiten op in de zon, met onze voeten in het gras!
-
28 December 2017 - 14:35
Charles Luc De Wispeleir:
Super. Dat ziet er lekker uit. Met de omgeving erbij lijkt het heaven.groetjes ook van de poezen en kippen. De poezen kunnen ons bijna niet meer missen. S'avonds in de zetel zouden ze op mijn gezicht komen zitten. Groetjes van ma en pa -
28 December 2017 - 17:47
Arlette:
Het ziet er daar zalig uit. Hier geen picknick in het gras, maar wel gebruik gemaakt van de zonnige namiddag om blaren te ruimen.
Groetjes, ook van Tim.
-
29 December 2017 - 10:38
Nancy:
Mooi daar!
Mmmmmm....lekker!
Life is good!
Groetjes uit het natte, grijze Brugge
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
